Hulde voor de boswachter

Samen met mijn gezin was ik in een fantastische omgeving, namelijk de Veluwe. Dit was en is een favoriete “Staycation” bestemming voor velen Nederlanders deze zomer. Ik wist niet dat dit zo mooi was. We zijn naar het Kroondomein geweest. Kroondomein Het Loo is het grootste landgoed van Nederland, omvat ongeveer 10.400 hectare en bevindt zich op de Veluwe.

Het gebied is prachtig en je kunt er heerlijk wandelen. We kwamen de boswachter tegen die ons heel trots vertelde dat zij in dienst zijn van de Koning en wees ons gelijk op de herten in de verte. Hoe leuk is dat! Tevens gaf hij aan dat als wij morgen terug komen dat er voor onze dochter een leuke speurtocht is. En passant vermeldde hij nog dat wij dan via de betaalde ingang naar binnen kunnen. So far so good, passie, storytelling, gastvrij en nog commercieel ook, hulde voor de boswachter!

Neuromarketing doet zijn werk

Bourgondisch als we zijn, gaan we uiteraard even iets drinken en eten want de innerlijke mens wil ook wat na een wandeling in de buitenlucht! Ik schets even de setting; gezellig een aantal tafels bezet in dit charmante voormalige jachthuis van de Oranjes. Wat oudere en aardige bediening die vriendelijk zijn en een praatje maken. Er wordt geen poging gedaan om ons te verleiden tot een lekker gebakje maar gelukkig doet de neuromarketing zijn werk en zien wij zelf de taartjes en kokos makronen staan. Uiteraard worden wij verleid om er toch wat lekkers bij te nemen ondanks dat we wat moeite moeten doen om het te krijgen.

Het is niet mijn wijk

Nadat wij klaar zijn, zien we een boekje over het Kroondomein op de balie staan die wij graag willen meenemen. We zijn helemaal geïnspireerd door de Veluwe en willen dit graag mee naar huis nemen. We vragen dit aan de dame achter de balie die per definitie geen oogcontact maakt. Oei, dat voelt voor mij al heel vervelend. Vervolgens geeft ze aan dat ik contant het boekje moet afreken want “tja dat is niet van mij, dat is van de boswachter”… Ik kan het er niet bij pinnen want dan is zij al haar cash kwijt…. Mmm sterk staaltje “het is niet mijn wijk..”. Ik snap zeker de issue van te weinig cash in je lade maar zoek een oplossing zou ik zeggen. De boswachter was op de eerste verdieping maar de ongezellige dame was niet te verleiden tot oplossingsgericht gedrag. Helaas, het boekje hebben we achter moeten laten.

Wie heeft de bierkraan in het glas gedaan?

Wij komen later nog even terug voor een sanitaire stop en ik loop langs de balie. Dezelfde dame staat achter de bar en er staan 2 biertjes getapt klaar. Deze zijn door iemand anders getapt en ze ziet dat er schuim aan de bierkraan zit. Vervolgens roept zij heel hard zodat wij het ook allemaal kunnen horen, wie heeft deze biertjes getapt want er zit schuim aan de bierkraan. Een vriendelijke, oudere dame in de bediening staat dichtbij en roept nog net niet bibberend: ik heb het niet gedaan, ik was het gelukkig niet…. Wat een heerlijke manier van leidinggeven op de vloer… demotiverender kan je het niet krijgen. Buiten dat ze over het biertje tappen uiteraard gelijk heeft. Die bierkraan hoort niet in het bier.

Opvoeding geslaagd

Mijn oudste kind zegt vervolgens later tegen mij; “mama, die kan nog wel een training gebruiken door jou”.

Opvoeding geslaagd, hij heeft het ook gezien en gehoord .

Cheers! Patricia

p.s. Ook voor leidinggevenden hebben we mooie blended en offline programma’s. Interesse? Laat ons weten, dan kijken we graag wat bij jullie bedrijf en/of team past. Bel me gerust op 0641164353 of mail me Contact